Afgelopen week hoorde ik op Clubhouse een panelgesprek over , onder andere, het gebruik van slides.

“Deel nooit het podium met iets wat meer licht geeft dan jij”.

Natuurlijk is het fantastisch als een spreker impromptu een geweldig verhaal kan houden, zonder slides of spiekbriefjes. Prachtig!

De ervaring leert me dat als iets er makkelijk uit ziet en onvoorbereid, dat er meestal flink wat training en oefening aan vooraf gegaan is.

De vraag voor mij is niet: “Deed hij/zij het met of zonder slides?”, de vraag is :”Was het een beklijvende presentatie?”

Ik heb veel liever een spreker die minder krampachtig moet stressen over de opbouw en volgorde van de inhoud omdat ie gebruik kan maken van slides. Als ik iemand met zijn ogen het plafond zie scannen op zoek naar de volgende brok inhoud, zijn diezelfde ogen niet bij het publiek, bij de emotie, bij het gevoel van de inhoud, bij de overdracht. De ruimte en tijd die opgegeten wordt door geheugen ( en dus ook angst voor een blackout) zie ik vele malen liever gespendeerd aan connectie.

Daarmee zeg ik niet dat je onvoorbereid het podium op moet botsen om alleen te mikken op emotie. Daarmee bedoel ik dat de tijd die je gebruikt om te memoriseren niet altijd meerwaarde is voor de ervaring van je publiek. Dan zijn er heel andere voorbereidingen waar je die tijd voor kan gebruiken waar je publiek veel meer aan heeft. Storytelling, contrast en energie bijvoorbeeld.

Bovendien ken ik oprecht niet zo veel sprekers waarvan het publiek ook vindt dat ze beter zijn zonder slides.

Dag in dag uit kijken we naar knappe foto’s en strak gemonteerde filmpjes op social media. De zaterdagavondfilm is gekruid met dramatische close-ups, muziek op de achtergrond, special effects, snel wisselende settings.  Het lijkt me niet meer dan logisch om ook van je slides werk te maken. En dat is ook nodig want slechte slides en een ongelukkig gebruik er van, staat steevast in de top tien van grootste ergernissen van het publiek.

Met goeie slides geef je je publiek de ruimte om even innerlijk een en ander te processen van je boodschap, waarbij ze naar een attractief beeld kunnen kijken dat toch relevant is voor het verhaal. Zo hou je hen toch in de sfeer van de presentatie.

Het lijkt me vreemd om een concurrerende houding aan te nemen tegenover je eigen slides, om ze als bedreigend te zien of ervaren. Wat dan met een leuke zaal, podiumlicht, bloemen? Een knaller van een receptie? Een slimme vraag uit het publiek? Als iemand zich al bedreigd voelt door zijn eigen slides over zijn eigen onderwerp, hoeveel ruimte is er dan nog voor het publiek of voor toekomstige klanten?

Je slides vertellen iets over je visie, je zorg, je liefde, je voorbereiding, je generositeit. Het is extra info, sfeer en bijdrage.

Als je slides meer licht geven dan jij op het podium,

Zijn niet je slides het probleem.