Zondag heeft voor mij de smaak van lekker uitslapen, koffie op bed. Lange wandeling met mijn lief langs de Nete en elke seizoen intens beleven. Zondag is het tijd voor lekkers uit de oven en geur van versgebakken croissants.

Daar neem ik echt uitgebreid de tijd voor. Optimaal genieten. Samen en ieder op zich.

Wat ik ook doe, elke zondag is terugkijken op de week die net voorbij is. Wat was er helemaal leuk? Wat leerde ik? Wat deed ik goed? Wat schuurde er?

De goeie dingen noteer ik extra in mijn agenda.

Wat minder goed liep, daar kijk ik naar. Hoe komt het dan? Wat zou ik liever willen? Wat kan ik er zelf aan veranderen?

Zondag is ook mijn dag om vooruit te kijken naar de week die gaat komen. Veel is uiteraard al ingevuld. Er staat vooral wat ik ga doen. En ik maak tijd om te beslissen HOE ik het ga doen. Om te zorgen dat wat er in mijn agenda staat ook affiniteit heeft met mijn dromen en doelen. Ook als mens: wat kan ik beter? Welke eigenschap wil ik ontwikkelen?

Zeker in deze tijden, ben ik gepassioneerd – bijna obsessief- bezig met wie ik wil zijn, wat ik wil doen en beleven. Niet omwille van het resultaat – hoewel ik daar naar streef- maar vooral omwille van de groei. De groei, de vaardigheden die zijn bij me voor de rest van mijn dagen. Resultaten kunnen komen en gaan, dat is iets wat dit jaar me leerde.

Het is een waardevol ritueel geworden, waar ik niet alleen hoop op geluk en beterschap, maar actief ook mijn deel doe.

Nelson Mandela bracht decennia door in een gevangenis. En wat de wereld zag als gevangenschap, maakte hij tot voorbereiding op zijn rol als leider.

Dat inspireert me.

Op een zondag, met de luid snurkende hond aan mijn voeten en joggers voorbij het raam.

Hoe bereid jij je voor op je week?

Hoe bouw jij?