Wat is het een heerlijk vak, spreken!

De magie wanneer de connectie gemaakt wordt en er een lichtje aangaat bij de ander, waarbij je een steen mag verleggen in de rivier, wanneer tijd en ruimte verdwijnen in een elektrische zindering, de hele zaal ademt en emotioneel beweegt als 1 groot organisme.

Op het moment dat we het podium bemannen en ons verhaal komen brengen, brengen we niet alleen onze inhoud.
We brengen onszelf, ons verhaal, al wat ons tot hier heeft gebracht.
En we brengen ook hoe we ons verhouden ten opzichte van dat wat we vertellen.

We hebben een duidelijke relatie ten opzichte van ons verhaal.
En op het ogenblik dat we graag een zaal willen in lichterlaaie, moeten we zelf de eerste zijn. Over onze inhoud, ons verhaal, onze missie, ons publiek en ook onszelf.

Dat is wat grote sprekers doen.

Obsessief gepassioneerd, tomeloos gedreven, gebeten om service te leveren, intens genereus.

Ze stellen in vraag wat ze doen.
Niet wie ze zijn.

Dat maakt dat ze nooit hun inhoud leveren ondanks zichzelf maar mét zichzelf. Dat ze er schouder aan schouder mee op het podium staan.

Het geeft iets om over na te denken….

Wat is je verhouding ten opzichte van de inhoud die je komt brengen?

Is het je identiteit, je alibi, je veilige schuilplaats? Is het een wapen, een schild, een uitnodiging, jouw zak van Sinterklaas? Is het je levensbloed?

Is het een pitch, een pad naar een portemonnee, een noodzakelijk kwaad, een gewoonte? Is het onvermijdelijk op de meest heerlijke manier? Is het je eerste liefde? Is het spannend?

Brengt het flow? Neemt het je mee naar een plek waar je tijd en ruimte vergeet? Wil je andere mensen meenemen naar daar? Doet het je ogen glanzen?
Vergelijk je jezelf met anderen, met je publiek, met jezelf?

Vertel je even vlot over jezelf in dat verhaal, je pad, je inzichten? Ben je even zichtbaar als de kennis die je komt brengen?
Hoe groot is je liefde voor je inhoud? Is het je expertise en durf je er voor staan? Is het je Heilig vuur, je zone of excellence of je zone of genius? Geef je je kennis door dankzij jezelf of ondanks jezelf? Ben je bewust dat er mensen zijn die het alleen willen en kunnen aannemen van jou? Durf je de plek innemen waar je voeten staan?

Wat hoop ik dat 2021 je weer in vuur en vlam zet over je verhaal, je werk, je relaties, je leven… jezelf.

En dan is het Toon Hermans, met zijn grootse vertellingen , die aaibaar genoeg zijn om ze bij op je schoot te trekken, die schaamteloos vertelde:

“Er moeten mensen zijn die zonnen aansteken…”
www.truus.solutions