Hoezo?

Is het een risico dan?

Was dat niet net de hele bedoeling? Om zonder podiumstress je verhaal te doen?

Natuurlijk wel!

Het is de bedoeling dat je er van geniet.

En je publiek ook.

Het risico zit in het feit dat ik heel veel geroutineerde sprekers comfortabel zie worden met hun favoriete “fouten”.

Kleine dingen die met een aanpassing opgelost kunnen worden. De aandacht verslapt net dat beetje. De routine als een hangmat, niet meer als een ontdekkingsreis.

En net daar hoop ik jou, als meer ervaren spreker, voor wakker te maken.

Waar je van je ontspanning gebruik kan maken om de verdiepingsslag te maken. Om je net wat meer durf en moed te kunnen permitteren in het vertellen van je verhaal, in de connectie met je publiek, in het toevoegen van een fysieke component in je storytelling, meer loskomen van je slides…Waar het geen presentatie meer is maar het parfum heeft van een performance.

En waar de aanstormende generatie jou ziet als een ijkpunt.

Want ze komt er aan, een hele generatie van jongvolwassenen die vaardig zijn voor de camera, vertrouwd zijn met het uiten van hun gevoelens, die hun weg razend snel vinden in het wereldwijde kennisnetwerk.

Wat me opvalt tijdens mijn gastcollege bij Thomas More: ze zijn bereid om het werk te doen. Ze weten ook precies wélk werk er nodig is.

Dat is om rekening mee te houden.

Dat is om je door te laten inspireren.

Dat is voeding voor wederzijdse groei en connectie.