Mijn geest houdt het midden tussen Holle Bolle Gijs en de Bermudadriehoek.

Enerzijds onverzadigbaar en altijd hongerig naar voeding, inzichten, ideeën, associaties, kennis en schoonheid.
Anderzijds de bermuda-driehoek waar overbodige weetjes in terecht komen. Al is de filter voor overbodig niet helemaal correct afgesteld. “Waar zijn mijn autosleutels”, vraag zoveel bij trivial pursuit, hoe zit België politiek in elkaar, hoe heet die zanger ook weer van… Het durft allemaal zomaar mee opgezogen worden om nooit meer boven water te komen, ik geef het toe.

Er zijn altijd een paar boeken tegelijk waar ik fervent mee aan de slag ben. Niet als een toerist, maar als een bewoner. Om het op te nemen als marinade, niet als saus.

Het moet gezegd, heel veel van die werken komen van over de plas. En ik merk dat iedereen die zich bezighoudt niet alleen met sales, maar ook echt met persoonlijke groei, de eigen taal makkelijk doorspekt met Engelse woorden.

Jammer.
Ik hou zo van het Nederlands. Niks dat zo diep en volledig binnenkomt als een nummer, een zin, een gedicht in onze moedertaal wat alle snaren van ons hart tegelijk raakt, briljant en volledig.

Tegelijk bots ik er af en toe tegenaan.
Dan wil ik de woorden vertalen die me voeden op mijn pad van persoonlijke groei. Krachtig, kort, snedig en sexy…
En dan kom ik er wel met een reeks woorden, of een associatie…maar ik vind geen equivalent met evenveel forsbollen.
Purpose.
Joy.
Flow.
Fully Engaged.
Deliberate.
Excitement.

Waar zijn die woorden gebleven, in onze taal? Hebben ze nooit bestaan? Waren ze niet nodig in de bijbel van onze oorsprong? Zijn het woorden die overleefd hebben omdat ze aan wal gingen na een lange boottocht om daar met opgerolde mouwen een land uit de klei te trekken?

Mijn temperament mist soms jubel-woorden, woorden die durven dansen op de tafel, die woest enthousiast zijn, schaamteloos uitbundig. Woorden die er niet omheen draaien en de contouren beschrijven maar die vol in het onstuimige hart van de ongemuilkorfde droom grandioos met open armen op innerlijke bergtoppen staan.

Hé.
Dat deed deugd.