Onder een aarzelende ochtendzon die loom het dunne donsdeken van duizend kleine wolken van zich afduwt, installeren we ons in de tuin.
Bloemen op de tafel, gele tuinkussens, een koffie en blije honden.
Het is een ultiem geluk om het leven te delen met degene waar je in een gezellige stilte naast kan zitten, allebei liefdevol opgeslokt door een boek.
Ik had Elizabeth Gilbert bovengehaald. Big Magic. Correctie: het boek lag me op te wachten op de hoek van het bureau van mijn liefje. Ik had er niet aan kunnen weerstaan.
Wat een heerlijk schaamteloos gelukkig boek!
Wat een briljante visie op perfectionisme.
Wat een sterk pleidooi om het eeuwenoude adagio af te schaffen
“Liever doodvallen dan groeien”.
Zoals Rebecca Solnit zegt:
“ Perfectionisme verpest alles. Het is de vijand van het goede, het haalbare, het mogelijke en de lol”
Perfectionisme is gewoon angst op hoge hakken.
Angst met een haute-couture jasje aan.
Maar het is wel gewoon angst.
Briljant.
Dank je Elizabeth Gilbert. Big Magic.
